Buscar neste blog

domingo, 12 de abril de 2020

Unha Semana Santa na que só queda a lembranza

A Semana Santa de 2020 en A Armenteira, e en practicamente todo o mundo, está a ser distinta. Sen procesións, sen cerimonias relixiosas, sen retencións nas vías de acceso ás principais zonas turísticas, coas igrexas, coas cidades, coas praias, cos paseos marítimos ou coas estacións de esquí case desertas, a imaxe que se nos ofrece a través dos medios de comunicación é verdadeiramente atípica. O confinamento ao que nos obriga a pandemia do coronavirus COVID-19 provoca que as familias se refuxien nos seus fogares, que unicamente abandonan para realizar as actividades permitidas e para desempeñar aqueles traballos que tamén nestas circunstancias extraordinarias continúan sendo considerados esenciais. Os labores domésticos, incluso as tarefas agrícolas, xunto con aficións e actividades de lecer como ver televisión, películas, escoitar música ou consultar as redes sociais forman parte da axenda diaria das xentes, tanto nas zonas urbanas como nas rurais. No que si saen favorecidas as persoas que habitan nas zonas rurais é na tranquilidade, na liberdade ou na calidade de vida que o campo nos brinda, e que se valora especialmente en momentos como o que estamos vivindo. En A Armenteira a Semana Santa é unha época marcada en vermello no calendario. O bullicio, o balbordo, as aglomeracións que habitualmente se observan, principalmente ao longo da Ruta da Pedra e da Auga ou nos arredores do mosteiro cisterciense, deixaron paso ao silenzo e á quietude. Nin rapazada correndo, nin xinetes a cabalo, nin xentes paseando os seus cans pola ruta, nin terrazas, nin salóns dos locais de hostalería ateigados, nin misas, nin turistas visitando o conxunto monacal... nada, absolutamente nada. No seu lugar está o baleiro, unha situación tan peculiar que nin sequera as persoas de maior idade consiguen lembrar algo similar, e iso que pasaron por épocas de guerra, fame, miseria ou represión. Toda a semana, pero en particular o xoves santo, o venres santo, a fin de semana, co domingo de Pascua e a festa da xuventude, e, sobre todo, o luns, coa tradicional romaría na honra da Virxe das Cabezas, convertían a A Armenteira nun dos epicentros da festa en Galicia, unhas celebracións que continuaban ata a fin de semana seguinte coa verbena e as cerimonias relixiosas na honra da Virxe do Dolores. Como ben se acordou de lembrar o pasado luns, 6 de abril, o programa da CRTVG Actualizad@s na reportaxe que emitiu sobre a Semana Santa na nosa parroquia, nesta ocasión, e agardemos que por única vez na historia, só nos queda comentar as anécdotas e as experiencias dos anos anteriores, falar das ofrendas, da devoción, das camiñatas, da acampada, das tapas de pulpo, das comidas campestres, das copas na compaña de amigos e amigas ou mesmo da actuación da orquestra Panorama e, para o próximo ano, se por fin remiten os efectos desta terrible pandemia, xa haberá tempo a disfrutar dun dos eventos festivos con máis arraigo e tradición das que teñen lugar ao longo e ancho de Galicia. A nova comisión de festas, que dirixe Ramón Prado, o novo equipo de goberno municipal, que comanda Marta Giráldez, o equipo organizador dos actos relixiosos, co párroco Ramón Fernández Ramos á fronte, e, en xeral todos os veciños e veciñas, e todas as persoas que ano tras ano nos visitan, volverán, se as circunstancias non o impiden, con forza e ánimos renovados para darlle a A Armenteira e ás súas festas máis populares e multitudinarias o pulo e tratamento que se merecen.





Ningún comentario:

Publicar un comentario