Estes días Cambados
celebra a LXIV Festa do Albariño, a festa vitivinícola
por excelencia en Galicia, a máis antiga, declarada de Interese Turístico
Nacional, e que congrega a milleiros de persoas nesta localidade que exerce de
cabeceira da comarca de O Salnés. A Armenteira tamén ten a súa cota de
protagonismo nesta festa. Non só porque no seu territorio existe unha adega
pertencente á Denominación de Orixe Rías Baixas e porque existen numerosas
parcelas nas que cultiva esta variedade de viño, en especial nas zonas baixas
da parroquia, en lugares como Castiñeira, Fofán, Silván, Couso, Gondes, As
Pereiras ou As Congostras, senón porque moitos relacionan a orixe do cultivo
destas cepas nesta parte do mundo co
mosteiro de Armenteira, ao que consideran o berce do viño albariño. Segundo
conta a tradición, os monxes da Orde de Cluny, dependentes dun mosteiro situado
na rexión de Borgoña, en Francia, e que se instalaron nesta terras nestas
terras dende o século XII en adiante, foron os que trouxeron dende as terras do
Rhin esta variedade de uva ás Rías Baixas. Dise que foron estes monxes os
primeiros en poñer en cultivo estas vides, que despois se estenderon polo resto
de Galicia e polo norte de Portugal. O pan e o viño eran por aquel entón os
piares da alimentación, polo que non sería raro que fosen os membros desta
comunidade relixiosa os responsables da súa introdución na nosa terra. Esta
teoría conta e contou con numerosos defensores, entre os que se atopaban
figuras da talla de Álvaro Cunqueiro, un escritor amante da gastronomía e da
cultura do viño, e que foi un dos grandes impulsores desta festa que nestes
días se celebra en Cambados. A modo de referencia e para vincular a moderno método
de produción industrial das adegas de albariño co pasado, no edificio de
Exposalnés, en Cambados, existe unha estupenda maqueta do mosteiro de Armenteira.
É certo que na actualidade son máis aceptadas outras teorías, nas que se afirma
que o albariño é máis ben unha variedade autóctona de Galicia. Fora cal fora a
súa orixe foi en Galicia onde este viño forxou o seu carácter e o prestixio que
o leva a estar en mesas de todo o mundo.
Dende fai uns anos,
quizais en relación con esta historia, Lagar de Cervera, unha adega situada no
concello de O Rosal, destila unha marca de augardente á que deu por nome Viña Armenteira.
Este dato, que non deixa de ser anecdótico, é un elemento máis que da boa
mostra de que a relación entre o viño e as xentes de A Armenteira é unha
relación centenaria. Nas súas terras cultiváronse cepas durante séculos, as
cales servían para elaborar viños para o consumo familiar, e que, nalgún caso,
incluso chegaban a comercializarse a pequena escala. Moitas destas viñas, de
fonda tradición, aínda perviven hoxe en día, e ademais de dar sombra ás
entradas e ás eiras das casas, seguen producindo caldos de castes que seguen
gozando de tanta popularidade como o catalán ou o folla redonda. O feito de
pertencer a un territorio da subzona con maior produción de albariño, dalle a A Armenteira un enorme potencial de riqueza en relación co seu cultivo, elaboración e
comercialización. Pero, a diferenza doutros lugares da comarca e de Galicia,
estes recursos non foron explotados na súa totalidade. A falta dunha reforma
agraria, coa tan necesaria concentración parcelaria, e de políticas que
impulsasen unha agricultura de mercado e máis rendible provocaron o progresivo
alonxamento das tarefas agrarias por parte das xentes da nosa parroquia e a
caída no abandono de moitas das leiras. É preciso pois a urxente posta en valor
destes recursos e que A Armenteira aproveite a súa privilexiada localización
para que, apoiada na agricultura e no turismo, se convirta en xeradora de
emprego para os veciños e veciñas da parroquia e dos arredores e evite que continúe o descenso da poboación que está sufrindo nas últimas décadas.
Ningún comentario:
Publicar un comentario