Pisa non queda tan lonxe

Se máis de 2.000 quilómetros separan a parroquia de A Armenteira da cidade italiana de Pisa, se son moitas as diferenzas entre esta pequena poboación do noroeste da Península Ibérica e a urbe da rexión da Toscana, atopamos algún elemento que nos permite atopar algún lazo en común. Ámbolos dous lugares son importantes centros relixiosos, cun rico pasado e un valioso patrimonio artístico, representado nos dous casos polo estilo románico. O descomunal edificio da catedral da cidade de Pisa, destaca pola brancura do mármore co que foi construido, pola profusión na utilización de columnas e, sobre todo, polo seu campanario. Era característico no románico italiano construír os campanario ou campanile, como se denomina por aqueles lares, como unha estructura independente do edificio principal, tal e como podemos observar en Pisa. Moitos crerán que a torre que alberga as campás desta catedral xa foi construída de forma inclinada, pensando en convertila por aquel entón no importantísimo reclamo turístico que é hoxe en día. Aínda que non foi así, o certo é que a súa inclinación produciuse pouco despois da súa construción no século XII. A inestabilidade do solo no que se asenta, a debilidade dos cimentos e a imperfección coa que foi deseñada déronlle dende fai século esa imaxe tan característica.

Salvando as moitas distancias que nos separan, ás que antes fixemos referencia, en A Armenteira temos un caso similar. Na entrada do lugar de Castiñeira, na estrada que conduce dende o noso famoso mosteiro cisterciense cara a parroquia meañesa de Covas, á man esquerda podemos atopar un cruceiro cunha pose comparable á célebre Torre de Pisa. Os cruceiros son uns dos elementos máis populares e representativos da arte popular galega, e na nosa parroquia están destacan pola súa abundancia e polo seu valor artístico. Adoitaban situarse en encrucilladas e en recintos sagrados e, en A Armenteira, todos os lugares contan polo menos cun cruceiro, algún deles tan peculiar e chamativo como é o caso do de Castiñeira. A inclinación, que o dota deste particular atractivo e que, ao mesmo tempo, fainos pensar en que poida acabar derrubándose, distingue das demais e emparenta a esta modesta construción cun edificio tan coñecido e tan visitado como é a torre do campanario da catedral de Pisa. O cruceiro de Castiñeira, un dos dous que existen nesta aldea, forma parte do conxunto de cruces de pedra que aparecen de forma dispersa por A Armenteira e que, ademais de ser un símbolo da profunda devoción dos nosos devanceiros e da excepcional pericia e habilidade dos nosos canteiros, supoñen un enorme potencial a explotar a nivel cultural e turístico. Unha correcta sinalización, a creación dunha ruta, ben deportiva, ben doutro tipo, que os dea a coñecer, en definitiva, a súa posta en valor de maneira conxunta, deben ser o camiño a seguir para convertir aos cruceiros de A Armenteira, dunha forma similar ao que ocorre en Pisa, nun punto de encontro da arte, da cultura, da relixión, do ocio, do deporte e do turismo.