Un ano de cambios, tamén para A Armenteira

O ano 2019 foi para A Armenteira un ano de cambios, evolucións, pero tamén de permanencias. Con todo, foron os primeiros, pola súa trascendencia, os que marcaron o rumbo dunha parroquia que volveu dar moito que falar ao longo do ano. ARMENTEIRA, CON VOZ PROPIA estivo sempre pendente das noticias de prensa, de páxinas e portais de internet, ou tratou de cubrir a información de interese sobre a nosa parroquia ou a nosa xente con publicacións propias.

O ano comezaba para A Armenteira cos actos de conmemoración do trinta aniversario de Club de Golf Chan do Fento. Tamén no mes de xaneiro, a parroquia volvía vestirse de festa un ano máis para celebrar as tradicionais festas na honra de San Antonio Abad. Xa en febreiro, Mónica e Juan, xerentes do establecemento de hostalería Made in Fofán eran noticia por participar no concurso de televisión Bienvenidos a mi hotel, da cadena Cuatro, co que contribuían a promocionar este novo aínda que xa emblemático negocio situado no territorio de A Armenteira. Nese mesmo mes a Deputación Provincial de Pontevedra presentaba unha guía dos mosteiros da provincia, na que o mosteiro cisterciense da nosa parroquia, como non podería ser doutro xeito, ocupaba un lugar destacado. Cara a final de mes a Asociación de Veciños e Veciñas de A Armenteira organizaba un obradoiro de trampeo de vespa velutina, esa especie invasora que tanto dano está causando ao noso ecosistema. O mes de febreiro remataba cunha noticia que, a pesares de ser agardada, provocou gran expectación. Serafín Melón, ex-presidente do Armenteira C.F. e presidente da Comunidade de Montes Veciñais de Man Común Chan do Monte, anunciaba a presentación da súa candidatura como cabeza de lista dunha agrupación política ás eleccións municipais que ían ter lugar en maio. Aínda no inverno, pero xa no mes de marzo, A Asociación de Veciños e Veciñas de A Armenteira comezaba a facer público o seu proxecto de horta ecolóxica comunitaria, ao tempo que buscaba participantes para darlle un maior impulso á idea. Por esa época a presenza de cabalos mostrencos nas leiras de cultivo e nas vías de circulación convertíanse nun serio perigo e nunha preocupación para a veciñanza. A asemblea da asociación veciñal trataríao a finais de marzo como un dos seus principais puntos, e os diversos medios de comunicación abordarán o asunto en varias noticias. Marzo finalizaba cunha trascendental reunión, convocada pola A.N.P.A O Loureiro, á que acudiu o entón alcalde do Concello de Meis, José Luis Pérez Estévez, o na que se debatiron aspectos de vital importancia de cara ao futuro deste centro educativo.

Xa en primavera, A Armenteira convertíase nun gran centro de atención mediática coa gravación e emisión dunha reportaxe por parte do programa España Directo. Un equipo da canle RTVE desprazouse ata a nosa parroquia para abordar a problemática relacionada cos cabalos mostrencos que vagan polo monte Castrove, e ademais aproveitou para dar a coñecer aos telespectadores e telespectadoras as nosas paisaxes e algúns detalles sobre a forma de vida das xentes de A Armenteira. Días despois a parroquia e o Concello de Meis en xeral, pero particularmente o Armenteira C.F. conmovíanse polo falecemento en accidente de tráfico de Lucas Pérez, un mozo que durante varias temporadas vestira a camiseta verdinegra, e que perdía a vida tras unha brutal colisión na rotonda de San Simón, en Vilanova de Arousa. Nese mes os lobos empezaban a facer a súa aparición polo entorno do monte Castrove, devorando algún exemplar de gando que pastaba pola zona. Cara a final de mes A Armenteira preparábase novamente para celebrar unha das súas festas de maior raigame. Coa Semana Santa a parroquia disfrutaba das festas máis multitudinarias das que teñen lugar por estes lares, en especial coa celebración da popular romaría na honra da Virxe das Cabezas. O mes remataba con suceso que sorprendeu de madrugada aos veciños e veciñas do lugar de Couso: o incendio dunha nave, antigamente un taller mecánico e que nos últimos tempos se viña utilizando como estaleiro. Todas as hipóteses apuntaron entón a que o suceso tiña vínculos co narcotráfico, ao estar relacionada esta construción con David Pérez Lago, fillastro de Laureano Oubiña, e condenado por participar en operacións de tráfico de drogas e de blanqueo dos capitais procedentes destas actividades. A finais de abril era noticia tamén a celebración de competicións correspondentes á Copa Galicia no Campo de Golf de Meis, ubicado no lugar de Silván. Xa no mes de maio chegaba a cita con outras das festas máis populares das que existen en A Armenteira: o San Xosé Obreiro. Gondes, As Pereiras, Cabeza de Boi e As Congostras lucían as súas mellores galas para vivir un ano máis a festa en torno á capela que se sitúa a carón da estrada que conduce ao mosteiro cisterciense. A primavera remataba de forma intensa. No plano deportivo o equipo infantil do Armenteira C.F. lograba proclamarse campión de liga da Segunda Autonómica Infantil, un feito histórico e tremendamente meritorio, que tivo o seu punto culminante tras un partido de infarto en Barro, e que tras a clara vitoria fronte ao Caldas C.F. no último encontro da competición, deu o título ao conxunto dirixido por Fran Filgueira "Pacheco" e Jorge Gómez. No plano político tampouco faltou emoción. As eleccións municipais do 29 de maio presentábanse aparentemente moi igualadas. E así foi. Despois dunha vibrante campaña electoral, o Partido Popular perdía maioría absoluta na Corporación Municipal do Concello de Meis. Unha alianza de goberno entre o PSdeG-PSOE e o Bloque Nacionalista Galego outorgaba o bastón de alcaldesa a Marta Giráldez, a primeira muller na historia do municipio meisino en ocupar ese cargo. Poñíase fin así a cuarenta anos de mando das forzas conservadoras, que acapararan o poder no Concello nos cuarenta anos de democracia que sucederan á morte de Franco. A representación de A Armenteira nos plenos municipais quedaba agora en mans de Martín Casais, que formaba parte da candidatura do PSdeG-PSOE, nomeado concelleiro de Medio Ambiente, Servizos Socias e Sanidade, e que obstentaría ademais unha tenencia de alcaldía. Pola súa contra, nos bancos da oposición quedaría Ramón Prado, membro da candidatura do Partido Popular, pero que asimesmo ten encomendado un importante labor durante os próximos catro anos. Por escaso marxe de votos non conseguiu representación Serafín Melón, que encabezada a listaxe de Independientes por Meis, como tampouco o lograron outros candidatos e candidatas que nutrías as formacións que concurriron aos comicios, agás o Bloque Nacionalista Galego, que non albergaba ningunha persoa veciña ou natural de A Armenteira nas súas papeletas.

Co verán en curso, as noticias sobre accidentes no entorno de A Armenteira, en concretamente na Ruta da Pedra e da Auga aparecían de novo nos medios de comunicación. Era o caso dunha muller accidentada nunha zona de difícil acceso, o que obrigou a poñer en marcha un compricado mecanismo de rescate. A homenaxe aos rapaces e rapazas do equipo infantil do Armenteira C.F. ocupaba a nosa atención a mediados de xuño, cando tivo lugar a entrega da copa do campionato da Segunda Autonómica Infantil, á que acudiu unha ampla representación do clube, co plantel vencedor á fronte, e na que tiveron estiveron presentes autoridades do Concello e da Real Federación Galega de Fútbol. Finalizaba xuño con outra cita clave no panorama festivo anual da parroquia: o San Xoán. As previsións de mal tempo fixeron que a entidade organizadora, a Asociación de Veciños e Veciñas de A Armenteira, trasladase a data de celebración da noite do 23 ao 24 de xuño á noite de San Pedro, ou o que é o mesmo, á noite do 28 ao 29 de xuño. O evento volveu reunir a un importante número de persoas para gozar das sardiñas, do pan, do churrasco, da música ou dun excelente ambiente arredor do lume da fogueira. O bo tempo animaba a práctica do deporte, e xa no mes de xullo, no campo Municipal de Meis, disputábase o I Torneo Interparroquial do Concello de Meis. No evento, organizado polo C.D. Mosteiro, participou un equipo representativo de A Armenteira, aínda que sen moita fortuna en canto a resultados. O triunfo final sería para o conxunto da parroquia de San Lourenzo de Nogueira. Tampouco se detiña a actividade municipal e, primeiro no Auditorio do Centro Multitusos de O Mosteiro, e logo na Casa de Cultura de A Armenteira, levábase a cabo a exposición das bases da concentración parcelaria. Numerosas persoas asistiron ás charlas e ás consultas cos representantes da empresa responsable para coñecer e efectuar as reclamacións oportunas que pechaban a fase do proceso á que seguirá a de reparto das respectivas parcelas. Tamén era noticia en xullo o paso da BTT Callos pola nosa parroquia, coa colocación dun punto de avituallamento nas proximidades do mosteiro cisterciense, unha tarefa coordinada de novo con gran éxito polo clube Armenteira e Punto. Por esa época chegaba ás oficinas do Concello a proposta de realización dun mercado medieval en A Armenteira, unha iniciativa que finalmente non puido saír adiante. O que si se realizou de novo foi a expedición ao programa da CRTVG Bamboleo. A Asociación de Veciños e Veciñas de A Armenteira e o Armenteira C.F. encargábase de enviar por segundo ano consecutivo a un grupo de persoas da parroquia e arredores ao Plató 1.000, en Montouto, no Concello de Teo. Nesta ocasión, a actuación de Manolo García Vázquez nun dos concursos musicais deste espazo televisivo foi unha das notas máis chamativas, aínda que para a lembranza quedará a activa participación na expedición, tamén por segundo ano consecutivo, de Carmen Buceta "Crucita", unha veciña da parroquia de San Salvador que falecería de forma tráxica no mes de decembro. No mes de xullo destacaron ademais noticias a celebración da III Semana de Ouro do Albariño no campo de golf de Meis ou o paso por A Armenteira dun grupo de artistas chineses que inmortalizaron a súa experiencia nuns retratos que formarían parte dunha exposición itinerante. O mes de agosto foi algo máis tranquilo en canto a noticias. A reunión entre a Xunta Directiva do Armenteira C.F. e os pais e nais do nenos e nenas do equipo infantil servía para marcar o rumbo da entidadade na temporada que comezaba. Diversas dificultades, sobre todo en relación coa escaseza de efectivos para configurar un equipo, facían que despois de moitos anos o clube quedase sen representación nas categorías de fútbol base. Daban que falar tamén os continuos avistamentos de niños de vespa velutina e os requerimentos á Mancomunidade do Salnés para que desprazase o seu servizo de loita contra esta praga ata os distintos puntos da parroquia nos que se divisaran colmenas desta especie invasora. O mes de agosto remataba co Armenteira Jazz, novamente un gran éxito, que nesta edición se repartiu entre tres escenarios: o entorno do mosteiro cisterciense, entre a Praza de Vilar, o Café Bar O´Comercio e o Bar Restaurante A´Fonte, ao que se uniron a Tapería A`Peneira, en Cabeza de Boi, e a Taberna Carballo de Prado 1900, en Valboa, un local de hostelería que botou a andar durante este ano. Agosto, e practicamente a actividade informativa do verán chegaban á súa fin coa actuación do Dúo D`Perlas na praza de entrada ao adro do mosteiro, que viña a suplir a non celebración este ano das verbenas na honra de San Ero e da Divina Pastora. Á espera de que un novo grupo de persoas tome o mando da comisión de festas, o acto permitiu que Miguel Rodiño e Pepe Maquieira deleitasen unha vez máis aos veciños e veciñas cos seus animados e pegadizos ritmos.

Rematado o verán a prensa poñía a súa atención na XXX Edición do Torneo Nacional Acreca, no campo de golf, no anuncio de remodelación do centro CAAN, o centro de acollida de animais que a Deputación de Pontevedra ten en A Armenteira, ou no paso pola nosa parroquia dun grupo de rapaces e rapazas pertencentes á asociación NUPA, un colectivo que promove a loita e a investigación fronte a unha serie de patoloxías de carácter intestinal. Co mes de setembro comezaban os campionatos de liga para os equipos de fútbol de A Armenteira. O equipo sénior feminino, baixo a dirección de Marcial Prado, e o Armenteira Veteranos, capitaneado por enénisima temporada por José Luis Galiñanes, coñecían os seus respectivos calendarios e iniciaban a súa andaina na competición. A finais de setembro tiña lugar unha xuntanza entre o grupo de goberno do Concello e as xentes do lugar de Couso, coa finalidade de analizar e atopar unha solución ao problema da abondosa biomasa existente nas proximidades dos domicilios desa aldea. O mes de outubro comezaba coa noticia do paso da BTT Ruta do Viño Rías Baixas por A Armenteira, da Depoandaina pola Ruta da Pedra e da Auga ou doutro accidente dun ciclista nos montes da parroquia, e finalizaba coa reunión que Marta Giráldez e o seu equipo de goberno, acompañados dun técnico municipal, desenvolvían na Casa de Cultura para consultar aos veciños e veciñas respecto das súas demandas, propostas e necesidades de cara a elaborar uns orzamentos participativos para o exercicio de 2020. Co mes de novembro ía finalizando o outuno, e por aquel entón eran noticia a presenza e os danos causados polos lobos sobre as reses que pastan no monte Castrove ou as quince horas nas que estiveron sen suministro eléctrico en lugares como Castiñeira, Couso, Silván ou O Batán. Tamén resoaban con forza comunicados en relación cos cambios no organigrama e no funcionamento do campo de golf impulsados polo novo presidente do Padroado Monte Castrove, José Ramón Vidal Juviño, e que provocaron unha controversia no seo da entidade deportiva. 

Culminaba 2019, xa no mes de decembro, con noticias como a reclamación vía enmenda que os grupos do PSdeG-PSOE e do Bloque Nacionalista Galego ían presentar no Parlamento de Galicia, para tratar de rectificar a asignación orzamentaria aprobada polo executivo de Alberto Núñez Feijóo e que deixaba sen partidas as necesarias reformas no C.E.I.P. de Armenteira, especialmente na parte do tellado. As festas na honra de San Nicolao de Bari, que volveron ter lugar en Silván, unha aldea que se reparte entre as parroquias de San Salvador e A Armenteira, e que nesta ocasión careceron de verbena, o engalamento dos locais comerciais para participar no concurso de decorado navideño promovido polo Concello de Meis, ao que se animaron catro establecementos localizados na parroquia, ou os efectos causados polo paso dos temporais Elsa e Fabien, pecharon un ano que no que A Armenteira foi novamente unha referencia. Moreas de textos, de fotografías, de vídeos e de noticias que a modo de resume nos contan o que aconteceu neste recuncho do planeta ao longo dos últimos 365 días.

Vintecatro anos da gran arroiada

Finais de decembro de 1995. Nunha pendente do monte da Bouza, na parte oriental do lugar de Couso, ao pé da estrada que comunica o mosteiro de A Armenteira con Silván, e sobre o regato que baixa dende ese mesmo lugar para desembocar no río Armenteira, tivo lugar un fenómeno que aínda hoxe en día da que falar entre as xentes dos arredores. Eran tempos nos que internet, as redes sociais ou os servizos de mensaxería eran descoñecidos, nos que posuír un dispositivo fotográfico que inmortalizase o ocorrido non estaba ao alcance de calquera. Tampouco os medios de comunicación prestaban a cobertura que prestan na actualidade e sucesos como aquel, que sen dúbida era merecedor de ser recollido nos noticiarios ou nas páxinas dos xornais, unicamente puido difundirse grazas ao boca a boca e ás testemuñas e comentarios das persoas que se desprazaban á zona para contemplar de primeira man tal espectáculo natural. Faltaron tamén estudos xeolóxicos precisos que explicasen as causas daquela enorme barronqueira, que arrasou unha área dunha superficie superior á dun campo de fútbol. Unha gran masa de barro e pedras deslizouse de forma violenta por unha pronunciada pendente ata converxer no camiño que une, a través do monte da Bouza, os lugares de Couso e Silván, e que circula pegado ao que as xentes da zona denominan como o río Pequeno, en contraposición co río Grande ou río Armenteira. O fenómeno, posiblemente unha arroiada, chamou a atención entre a veciñanza dos núcleos próximos e a fama do acontecido non tardou en chegar a lugares máis lonxanos. Axiña comezaron a facerse conxeturas respecto de cales poderían ser as causas. Había quen apuntaba á influencia duns tremores de terra que por aqueles días afectaron a algunhas áreas de Galicia, pero o máis lóxico sería pensar que a súa orixe estivo nas abundantes e persistentes choivas do inverno de 1995, que acabaron conformando un gran caudal de materiais que se foi acumulando e acabou por desprenderse monte abaixo impulsado polo forza da gravidade. Un gran surco, polo que incluso podería discorrer unha autoestrada, eucaliptos tumbados e arrastrados, xunto con penedos grandes e pequenos, tal foi o rastro que deixou aquel fenómeno, unhas imaxes que aínda se conservan na retina de boa parte dos veciños e veciñas. Moito cambiaron as cousas en Couso e Silván, e en xeral en A Armenteira, dende aquel Nadal de 1995. Haberá quen diga que non cambiaron tanto, pero no que se refire á arroiada, o paso do tempo deixou case imperceptible a súa pegada. Coa actividade agrícola e gandeira en continuo retroceso, as leiras do Maestriño, que é así como se chama a zona, que por aquel entón combinaban os campos de herba para alimentar o gando coas toxeiras e parcelas para apañar leña, son hoxe unha fraga silvestre na que predominan os fentos, as silvas, os acivros ou especies arbóreas como ameneiros, sabugueiros, salgueiros e algún carballo, configurando un estreito bosque de ribeira, limitado a ambas marxes por eucaliptais que medran de forma improvisada e descontrolada. Non resulta fácil achegarse ao lugar. A natureza invadiu os camiños que utilizaban os antergos e hai que ir esquivando toxos, xestas, fentos e ata piñeiros e eucaliptos. Con todo, a lembranza daquel acontecemento serve para poñer de manifesto a existencia dun entorno que, como moitos outros en A Armenteira, destaca polo seu gran valor natural, paisaxístico e etnográfico, vestixio do pasado e xoia do presente, que neste caso nos revela a presenza doutra ruta da pedra da pedra e da auga que, ao igual que a orixinal, tan concurrida e popularmente coñecida, é merecedora de ser visitada, aínda que só sexa para escudiñar nos restos dun fenómento que vintecatro anos despois segue dando que falar.

Unha nova comisión relanzará as festas de A Armenteira no próximo ano

O cese do equipo directivo da Comisión de Festas O`Noso tras a celebración das festas de Semana Santa deixou dende entón  á parroquia de A Armenteira sen verbenas e nin outros actos de carácter festivo. Si se mantiveron os oficios relixioso, pero non houbo alborada, sesión vermouth nin verbena na honra de San Ero e da Divina Pastora, as festas grandes do verán na localidade. Para máis inri, en Silván, que se reparte entre as parroquias de San Salvador e A Armenteira, este ano tampouco tivo lugar a verbena na honra de San Nicolao, co que contribuíu aínda máis á desesperación de tantos e tantos festeiros e festeiras. O descontento, o malestar e mesmo a tristura que pode causar a perda destas tradicións populares tan profundamente arraigadas levou a un grupo de veciños e veciñas a mobilizarse para tomar cartas no asunto. Coa intermediación do departamento de Cultura do Concello de Meis, esta representación veciñal logrou ir configurando unha xestora que asuma a responsabilidade da planificación dos eventos festivos na parroquia antes de que os membros da nova comisión tomen definitivamente posesión dos seus cargos, nun acto que será de asistencia pública e que contará coa presenza das autoridades locais e dos medios de comunicación con cobertura na comarca. Segundo confirmaron os interesados a xestora está composta por boa parte das forzas vivas de A Armenteira. Representantes de asociacións veciñais, culturais, deportivas, de sectores empresariais con vínculos na parroquia, ou incluso do sector eclesiástico e políticos en activo conforman un grupo coexionado que afronta con enorme ilusión o reto de devolver a A Armenteira un dereito a disfrutar das festas que consideran que endexamais debeu perder. A implicación coa parroquia, pero sobre todo o nivel de influencia e a capacidade económica foron os requisitos que máis se tiveron en conta á hora de elixir a este conxunto de persoas, e tamén serán as condicións que deberá reunir quen se queira sumar ao proxecto. De feito, xa foron rexeitadas algunhas solicitudes porque, a pesares das boas intencións de partida e das gañas de aportar ideas e traballar, non se axustaban ao perfíl que se requería. Sen tempo que perder, este grupo de traballo xa se puxo mans á obra e a primeira misión será a organización das festas de San Antonio Abad. Será previsiblemente cando se dea a coñecer a composición definitiva da comisión, nun acto que formará parte dun programa festivo no se reforzarán os oficios relixiosos, con misas en horario de mañá e de tarde os días 17 e 18 de xaneiro, e no que se fará unha clara aposta polas poxas, para as que se instalará unha carpa nas proximidades da capela, que servirá ademais para dar cabida a uns postos de venda e degustación de produtos locais. A isto haberá que engadir novidades como un pequeno festival folclórico á tardiña, que agardan poder celebrar na aula multiusos do colexio, que ao día seguinte continuará cun espectáculo de cantos na taberna, que ao longo do sábado 18 percorrerá os principais locais de hostalería da parroquia. 

Pero como todos os anos o punto forte das festas de A Armenteira chegará na Semana Santa. Nesa època, coa comisión xa a pleno rendimento, tratarán de darlle un pulo ás celebracións que, sen dúbida, son as máis multitudinarias das que teñen lugar nestas terras. A idea dos novos xestores sería alongar e completar o programa festivo, complementándoo con actividades de carácter cultural e de ocio. Teatro, exposicións, actuacións musicais e atraccións para nenos e nenas extenderíanse dende o xoves santo ata o luns de Pascua. Outro dos cambios sería a ampliación a dúas xornadas da tradicional festa da xuventude, que comezaría o sábado, coa presenza dalgún grupo de renome, e que continuaría na noite do domingo cunha sesión discográfica que repasará os grandes éxitos do pop e do rock español e internacional e que culminará cun festival dance ao fío da madrugada, todo elo a cargo de DJ`s de recoñecido prestixio. Ademais, negociarán co Concello o establecemento dunha zona de acampada regulada e cos servizos básicos para a mocidade que desexe, previa inscrición, situar a tenda de campaña no espazo que se habilitará para este fin. Para o domingo dos Dolores tratarán de manter algunha das actividades culturais e de ocio da semana anterior, aínda que a gran aposta centrarase na verbena nocturna, na cal estará presente algunha das mellores orquestras de Galicia. Panorama, Combo Dominicano ou París de Noia contan con case todas as papeletas para actuar esa noite en A Armenteira.

No que se refire ás festas do verán tampouco escatimarán esforzos, nin recursos. Agosto será o mes festivo por excelencia en A Armenteira. Á colaboración na organización dunha feira medieval a nova comisión engadirá un programa festivo que se prolongará ao longo do mes, e que vai traer á parroquia actuacións musicais, teatrais ou humorísticas, que se desenvolverán na súa maior parte na denominada Praza de Vilar, a que se atopa entre os dous establecementos de hostalería situados á entrada do mosteiro cisterciense. Un Entroido de verán, unha festa do orgullo, e un festival revival, na que artistas e grupos tributo interpretarán éxitos do pop e do rock, será outra das grandes apostas, antes dunha verbena, que unificará as que se celebraban na honra de San Ero e da Divina Pastora, e que pechará as festas de verán cun vistoso espectáculo para o que pretenden contratar a un artista de moda ou a algunha das orquestras de maior fama de Galicia.

Co final do verán non rematarán as actividades promovidas pola comisión. A súa intención é facerse cargo tamén do magosto, do Samaín e iniciarán negociacións coas xentes de Silván para, de non ser posible asumir na totalidade a organización das festas de San Nicolao, polo menos participar e aportar ideas e o capital necesario para que as verbenas deste lugar recobren o esplendor dos tempos pasados. En palabras dun dirixentes do proxecto, que de momento prefire permanecer no anonimato "o que queremos é que a xente de A Armenteira sexa feliz e que o sexa ao longo do ano, e que mellor maneira de facelo que con festas ou con algún tipo de diversión? Así a xente esquécese dos problemas económicos, da política, de se hai goberno ou non, da parcelaria, dos baches das pistas...", argumentou. "Se durante o ano que vén o recadamos o diñeiro suficiente, para o próximo Nadal instalaremos luces por todas as aldeas da parroquia e, como non, unha noria que nada terá que envexar á de Vigo", recalcou. Para finalizar lembrou: "a partires deste sábado, 28 de decembro, estarán dispoñibles nos puntos de encontro máis concurridos da parroquia, como bares, centros relixiosos ou edificios públicos, uns folletos informativos e unhas solicitudes que as persoas interesadas en unirse a nós as poidan cumprimentar. Despois iniciaremos o proceso de admisión. Iremos facendo unha selección, descartando a broza que sempre se soe presentar nestes casos, ata quedarnos cos elixidos. Para pedir polas portas vale calquera, pero para estar á fronte dunha comisión nos tempos que corren hai que ter boa imaxe, contactos e, sobre todo, diñeiro".

Armenteira C.F. A película, comeza a dar os seus primeiros pasos

O éxito recente da serie documental El corazón de Sergio Ramos ou de Matchday, a protagonizada polos futbolistas do F.C. Barcelona, está animando a outros clubes a levar a cabo iniciativas similares que tratan de copiar unha fórmula que sempre pode reportarlle uns réditos en forma de ingresos, popularidade ou mesmo no incremento da masa social ou da asistencia aos estadios. Clubes da elite pero tamén clubes máis ou menos modestos decidiron subirse ao carro das producións audiovisuais, aproveitando ademais o talento artístico e interpretativo que normalmente abunda entre o seu persoal humano. Tal é o caso do Armenteira C.F., que dende fai unhas semanas leva traballando nun proxecto ao que deron en chamar Armenteira C.F. A película, un filme en formato documental, con testemuños e material inédito, que percorrerá a historia do clube dende as primeiras pachangas no campo de O Leixo, pasando polo debut do clube en competición oficial en setembro de 1995, pola creación dos equipos sénior masculino e feminino, do Armenteira Veteranos, ata a actualidade. A inspiración para esta obra non puido ser outra que Valentín Estévez "Tilín", ex-adestrador nas categorías inferiores do Armenteira C.F., e que agora, convertido en Flako Estévez, está desenvolvendo unha carrera triunfante no mundo do cine. Foi a Flako a quen lle encomendaron a produción, dirección e coordinación dunha película na que ademais interpreta un papel destacado. Xunto a el a produción contará cun amplo reparto composto por ex-xogadores, ex-xogadoras, membros dos distintos corpos técnico, responsables das distintas Directivas, pais, nais e incluso representantes da afección que, incluso estando desvencellados do mundo do fútbol na actualidade, non quixeron perder a ocasión de sumar o seu grao de area a tan interesante proxecto. Cunha duración aproximada de dúas horas, Armenteira C.F. A película non pretende ser o típico documental lento, tedioso, con voz en off e que abusa en exceso dos testemuños dos protagonistas. Pola contra, Flako Estévez e o seu equipo, partindo da experiencia das producións de acción e aventuras nas que veñen traballando ultimamente, quixeron darlle un ritmo áxil, dinámico e cun trasfondo musical ao que agardan incorporar as melodías de artistas como Paco Charlín ou André Melón, personaxes que tiveron unha estreita vinculación co clube. Un arduo labor de recopilación, para o cal foi preciso adentrarse de maneira clandestina en salóns ou almacéns, permitiu acceder a material con imaxes reais, que se mesturarán con escenas de ficción, aínda que baseadas estrictamente na realidade. A historia do Armenteira C.F. será relatada dende o aspecto deportivo, pero tamén dende o extradeportivo, a cal constitúe o lado máis morboso e que posiblemente acabe desatando unha gran polémica cando teña lugar a estrea o filme. Como sinala un dos responsables do proxecto "Armenteira C.F. A película creouse coa intención de narrar a traxectoria do clube ao longo dos seus vintecatro anos de historia, pese a que na historia comece uns cantos anos atrás, candos os veciños da parroquia se xuntaban no campo de O Leixo para xogar unhas pachangas nas que se daban máis patadas aos rivais e compañeiros cós balóns". "Tamén contaremos aqueles trofeos veraniegos de San Ero e a Pastora na que dous equipos de A Armenteira se enfrontaban e nos que non faltaban a rivalidade, a emoción e mesmo a violencia", continuou. "A parte principal da historia da película ocúpaa a primeira etapa do Armenteira C.F., con Julio Serén e Barreiras, cuns equipos de fútbol base que parecían imbatibles e que lograron campionatos de liga nas categorías infantil e xuvenil e subcampionatos na Copa Deputación nestas categorías". "Centrarémonos no que ocorría no terreo do xogo, pero tamén no que ocorría fóra, que naquela época era moito, por toda a voráxine que rodeaba a aqueles equipos", afirmou tamén. "Outra parte importante da produción ocuparáaa o equipo sénior, aínda que neste caso xa dispoñemos dunha maior cantidade de material audiovisual, que tivemos que reconfigurar para darlle un aspecto máis cinematográfico e, de paso, cambiar un pouco a historia para facela máis favorable aos nosos intereses". "Respecto á segunda etapa do clube, nos períodos que o presidiron Lucía García, Serafín Melón e Martín Casais, o que fixemos foi adaptar o extenso material do que dispoñemos, e ata destruímos e queimamos algún, porque o que nos interesa crear tensións e disputas entre os televidentes, xa que iso contribúe a ter máis audiencia", sinalou. "Nesta etapa tamén prestaremos especial atención aos subcampionatos na Copa Deputación dos equipos alevín e xuvenil na temporada 2017/2018 e ao campionato de liga na categoría infantil na temporada 2018/2019. De feito, nesta último caso os adestradores Jorge Gómez e Pacheco, e algúns pais e nais, ten un peso importante na parte interpretativa", sentenciou. "En relación co equipo sénior feminino tamén serán moitas as esceas que reproducirán algún dos momentos máis inesquecibles da súa historia. Confiamos en que o propio Marcial Prado termine interpretándose a si mesmo, posto que se trata dun dos personaxes máis difíciles de interpretar. O que resultará máis difícil será atopar actrices para os papeis das xogadoras, para o cal abriremos inmediatamente un cásting coa intención de realizar unha exhaustiva selección". "En canto ao Armenteira Veteranos obviaremos parte do aspecto deportivo, por carecer de interese, e prestaremos unha particular atención ás discusións e disputas con árbitros e rivais, ou entre os compañeiros de equipo. Tamén incluiremos o que sucede nos vestuarios, nos pinchos e as copas tras os partidos e nas ceas e churrascadas, que sacarán á luz acontecementos que farán tremer a máis de un". Para finalizar, indicou: "esta película pretende mostrar de forma amena e divertida a historia do Armenteira C.F., aínda que, como dixemos, sen eludir a polémica e expoñéndos á censura ou á denuncia dalgunhas imaxes ou escenas. Non nos importa. Unha boa recadación xustifícao todo. Xente como Martín Casais, Jonathan Crespo, Iván Borrageiros, Marcial Prado, as mozas do equipo feminino ou os xogadores do Armenteira Veteranos terán a oportunidade de abrirse camiño no mundo da interpretación, seguro que o desexan e dotes non lles faltan, e que mellor maneira que facelo da man de Flako Estévez? Unicamente precisamos aumentar o elenco de actores e actrices e, por elo, a partires deste sábado, 28 de decembro, iniciaremos a incrición nun cásting ao que poderán concurrir tanto persoas que están ou estiveron relacionadas co Armenteira C.F. como outras que non o estiveron nin quixeron saber nada de nós. Eso si, todas serán debidamente remuneradas. Niso tampouco escatimaremos esforzos".

Fabien tamén deixa a súa pegada en A Armenteira

A sucesión de temporais que veñen afectando a Galicia e a boa parte de España durante as últimas semanas tamén deixando pegada na comarca de O Salnés e en particular en zonas como a parroquia de A Armenteira. As imaxes con árbores arrincadas ou tumbadas, tendido eléctrico descolgado, mobiliario urbano desfeito ou desprazado ou muros e vivendas con serios desperfectos son habituais estes días nos noticiarios televisivos e nas portadas dos medios da prensa escrita e aínda son visibles para moitos veciños e veciñas que transiten por calquera recuncho da contorna. Pedazos de ramas e ou follas sobre as estradas debuxan o rastro de Elsa e sobre todo, de Fabien, denominacións que recibiron ás últimas cicloxéneses que discorreron polo noso territorio. En A Armenteira tamén segue resultando difícil circular por algúns viais, obrigando aos condutores e condutoras a esquivar os obstáculos mediante os que as borrascas quixeron deixar testemuña do seu paso. Un dos exemplos máis chamativos dos efectos de Fabien estaba a escasos metros do mosteiro cisterciense. Na rotonda que se atopa en fronte da Pousada o cono luminoso en forma de árbore de Nadal amencía estes días lixeiramente emborcado. Informadas as autoridades do Concello de Meis, axiña deron aviso á empresa Iluminaciones Umia, encargada da instalación e mantemento do alumeado característico destas épocas no municipio meisino. Ao tempo que se trataba de poñer rápida solución a este feito ao Concello chegaban tamén comunicacións sobre outras incidencias que os fortes ventos e as intensas e persistentes choivas provocaron en A Armenteira. A pesares de ser días festivos e de descanso para moitas persoas, as inclementencias meteorolóxicas parecen non querer dar tregua e manteñen especialmente activos tanto a operarios como a responsables do Concello que, se o tempo non cambia, terán que comer o turrón e as uvas pendentes do teléfono e dunhas alertas que agardamos que desaparezan, aínda que só sexa durante uns días.

A sétima arte do Flako

En Armenteira, e en xeral dentro do ámbito do fútbol local, Valentín Estévez é popularmente coñecido como "Tilín", un hipocorístico do seu nome de pila que acabou por transformarse en nome futbolístico despois de temporadas e temporadas correteando pola banda esquerda dos terreos de xogo de O Salnés lucindo as camisolas do C. Juventud Cambados, do Vilanova Atlético ou do Beiramar C.F. Aínda que nalgunha reportaxe da prensa escrita, na que se exhibían as fotos dos membros do plantel deste último clube, se referían a el como "Tinín", Valentín Estévez sempre insistía en lembrar que era con l e non con n como se escribía e pronunciaba o seu nome. Pero dende fai un tempo Tilín incorporou ás súas múltiples facetas unha nova, para o cal decidiu rescatar un apelativo que ata entón tiña reservado para os círculos máis achegados. Así, cando comezou a moverse entre cámaras e sesións de rodaxe, Valentín, sen deixar de ser nunca Tilín, pasou a ser coñecido como Flako Estévez, unha denominación quizais máis acorde con esta ocupación. Futbolista, adestrador, comerciante, metalúrxico, xardineiro, músico, cantante, poeta... son moitas as profesións deste cambadés, incansable conversador, e cunha retranca mariñeira que nos remite ao seu Santo Tomé natal, que un día, no verán de 2014, cando se celebraba o acto de presentación dos equipos do Armenteira C.F., se deixou ver polo campo de O Leixo ataviado cunha camiseta branca, chanclas e vermudas. A partires de entón A Armenteira e o clube de fútbol da parroquia comezaron dalgún xeito a formar parte da súa vida. Tras adestrar de forma consecutiva aos equipos alevín, benxamín, infantil e xuvenil do Armenteira C.F. ata a súa dimisión en abril de 2018, e despois de retornar ao corpo técnico do C. Juventud Cambados, o clube que viu nacer para o fútbol, o Flako comezou a súa incursión no mundo do cine. En pequenas gravacións e curtametraxes deixou as súas primeiras pegadas nun territorio para o que ninguén dubidaba que tiña cualidades, pero que ata aquel entón resultaba practicamente descoñecido para el. O éxito de seguimento da curta Unha familia exemplar deulle un gran impulso á súa carreira, e dende ese momento a presenza de Estevéz nas salas de filmación foi cada vez máis frecuentes. A participación en anuncios publicitarios, en videoclips, ou nalgunhas series de carácter estatal como Vivir sen permiso, permitiron que o rostro do Flako ocupase pouco a pouco un lugar modesto, aínda auténtico e claramente recoñecibe no panorama cinematográfico. As longas horas diante das cámaras, as viaxes ou as estreas incluso comezaron a supoñer un atranco á hora de compaxinar esta actividades co seu labor de adestrador. Con moitos proxectos por diante, a súa aventura no cinema chega agora ao seu cumio con Ann & West. El tesoro de las seis caras, unha película independente de aventuras, a primeira deste tipo rodada con cero euros e tan só cunha cámara de fotos, e filmada en localidades como Vigo, Pontevedra, Cambados, Baiona, Portonovo, a illa de A Toxa ou o no norte de Portugal. Desta obra a a día de hoxe unicamente se difundiu o tráiler, pero proximamente estará dispoñible e realizaranse diversas proxeccións para que os e as amantes do sétimo arte e os seguidores e seguidoras de Flako Estévez teñan a oportunidade de contemplar un traballo dun home que en A Armenteira alcanzou a fama con chándal de adestrador e que agora de abrirse camiño nun mundo non menos difícil, pero polo que tamén sente gran paixón, como é o do celuloide.

Un Armenteira Veteranos escasamente efectivo cae derrotado ante a A.C.D. J.L. Sanmartín-Rubitel

FICHA TÉCNICA
ARMENTEIRA VETERANOS - A.C.D. J.L. SANMARTÍN-RUBITEL - 1 - 2

ARMENTEIRA VETERANOS: Óscar Muñiz; Jorge Dávila, Carlos Castro, Óscar Barreiro, Richi;  Charles, José Pérez, Javi González; Marcial, Víctor; e Rubén. Tamén xogaron Galiñanes, Manolo, Yumas e Avelino.

GOLES: 0-1. Minuto 24. Pablo Martínez. 1-1. Minuto 47. Gonzálo González. 1-2. Minuto 50. Galiñanes. .

ÁRBITRO: Velasco García. Mostrou cartóns amarelos a Charles por parte do Armenteira Veteranos e a Javier Córdoba por parte da A.C.D. J.L. Sanmartín-Rubitel.

INCIDENCIAS: Partido da undécima xornada da Terceira Galicia de Veteranos. Grupo 2, disputado no campo de O Leixo, con apenas cinco espectadores, nunha tarde fría, anubrada e chuviosa por momentos, sobre un terreo de xogo que nos primeiros minutos estivo cuberto pola néboa e que se atopaba nunha condicións aceptables tendo en conta o estado que presenta  habitualmente este campo.
.

 CRÓNICA

O Armenteira Veteranos pagou caros os erros cometidos no partido que disputou na tarde deste sábado ante a A.C.D. J.L. Sanmartín-Rubitel. A falta de acerto na definición e certas indecisións en defensa condenaron a un conxunto que comparecía de novo con baixas de importancia. Nesta ocasión o grupo de ausentes encabezábano pezas clave no equipo o meta Sirra, o mediocampista Martín ou o dianteiro goleador Jorge Castro. O encontro comezou de forma propicia para os locais. Co forte vento que soprando a favor, o Armenteira Veteranos convertiuse no claro dominador durante os primeiros minutos. O control do xogo e as accións de ataque trazadas principalmente por Charles, Javi González e José Pérez na zona de creación non se acababan traducindo en ocasións de gol. Con todo, sería o cadro visitante o primeiro en aproximarse con relativo perigo á area rival. Tras un córner lanzado polo Armenteira Veteranos, os de Pontevedra armaron un contragolpe aproveitando as dúbidas á hora de despexar e a descolocación da zaga local. Afortudamente para os verdinegros neste caso non estiveron acertados, feito que non ocorrería no minuto 24, cando un balón en profundidade a Pablo Martínez polo costado esquerdo atopábase co gardamallas Óscar Muñiz a media saída, permitindo que o atacante pontevedrés enviase un axustado disparo que se colou na rede pegado ao pau dereito da meta verde e negra. A inxustiza que reflectía o marcador non fixo desistir ao Armenteira Veteranos, que continou buscando a portería adversaria, aínda que novamente con escaso acerto. Os balóns que chegaban aos dianteiros locais non o facían nas condicións axeitadas para que puidesen acomodarse e rematar con comodidade entre os tres paus. No segundo período, nada máis comezar, un saque de meta de Óscar Muñiz caía nos pés de Gonzálo González, que dende aproxidamente o círculo central, conectaba un forte zapatazo que se acabou colando polo centro da meta, a escasos centímetros do longueiro. Tratou de reaccionar o Armenteira Veteranos meténdondolle máis ritmo ao xogo. A recompensa veu por fin no minuto 50, tras unha volea a reviravolta que Galiñanes foi quen de colocar na escadra esquerda da meta defendida por Roberto Ogando. Todo parecía indicar que o empate estaría próximo, pero os ataques verdinegros chocaban unha e outra vez coa falta de puntería dos seus atacantes. Marcial, Víctor, Rubén, Javi González, Galiñanes... dispuxeron de oportunidades para anotar o segundo tanto, pero ningún deles tivo fortuna. Este resultado, a todas luces inxusto a tenor do mostrado sobre o terreo de xogo, deixa ao Armenteira Veteranos na décimo oitava posición, con sete puntos. Na próxima xornada os verdinegros disfrutarán doutra ocasión de seguir sumando no encontro que os medirá o sábado, 21 de decembro, ao Godos C.F. Veteranos, un conxunto que se atopa un posto por debaixo dos de A Armenteira e cun punto menos.

O comercio de A Armenteira tamén se engalana na procura do mellor escaparate do Nadal

Ninguén pon en dúbida que en épocas como o Nadal o comercio e a economía local xóganse boa parte da súa supervivencia. Por este motivo en moitas localidades póñense en práctica ideas, que nalgúns casos poden rozar a extravagancia ou a excentricidade, e que haberá quen afirme que se trata de modas, ou simplemente de tendencias. Profusos e coloridos alumeados, aldeas e poboados navideños, autobuses, ou mesmo xigantescas norias que poden divisarse dende varios quilómetros á redonda, inclúense neste particular repertorio de recursos aos que asociacións empresariais e gobernos municipais acoden coa esperanza de atraer a unha masa de consumidores e consumidoras menos reacciona a desprenderse dos seus aforros en datas coma esta. No Concello de Meis tampouco quixeron quedarse atrás. O I Concurso de Decoración de Nadal de Escaparates e Locais Comerciais e Hostaleiros que organiza o ente municipal está dando moito que falar. A iniciativa impulsada pola concellería de Promoción Económica, que dirixe Araceli Maquieira, convidou a todos os establecementos adicados ao comercio e a hostalería do municipio a participar nunha particular competición para a cal tiñan que decorar as súas instalacións antes do 5 de decembro e manter os adornos navideños ata o 6 de xaneiro. Persoal do Concello desprazouse polos locais participantes para realizar unhas fotografías, que logo se publicaron na páxina que a institución posúe na rede social Facebook. Ata ás 12.00 horas do día de 20 decembro poderán contribuír ao resultado final cos seus Me Gusta os amigos e amigas dos establecementos nesta popular rede social. O local que obteña máis aceptacións será o gañador dun agasallo que consistirá nunha reportaxe publicada de maneira gratuíta na prensa e nun diploma acreditativo, detalle este último que tamén recibirán o segundo e terceiro clasificado. En total foron catorce os locais que decidiron concurrir, deles catro pertencentes a A Armenteira. Cun total 28,5% dos participantes a parroquia monacal demostra unha clara preminencia dentro do tecido comercial do municipio. O Café Bar O´Comercio, situado no lugar de Vilar, a Casa Carballo de Prado 1900, de Valboa, A Peneira Tapería Rural, de Cabeza de Boi, e o Restaurante Chan do Fento, ubicada nas instalacións do campo de golf de Meis, no lugar de Silván, conforman o grupo que representará a A Armenteira neste orixinal e interesante torneo. Xunto a eles concursan outros establecementos do Concello de Meis como Vinoteca Casadafeira, Parafarmacia Puericultura Mosteiro, Seguros y Servicios Vázquez&Buceta, Casa Angelito, Taberna Típica Lagar do Raposo, Cafetería Bruselas, Reboredo Hábitat, Autoservicio Montse, Carnicería O Mosteiro Luis Fernández e Peluquería Dani, un nivel de participación que deixa ver que a actividade comercial no municipio segue resistindo pese ás dificultades que supoñen a crise económica, o despoboamento do rural ou a competencia por parte do entramado comercial das vilas e cidades da contorna, das grandes supercifies ou da venda a través de internet. A aposta polos sectores produtivos do municipio, entre eles o comercio e a hostalería, é unha das premisas do grupo de goberno que encabeza Marta Giráldez dende que tomou posesión o pasado mes de xullo. De momento é Autoservicio Monste quen leva vantaxe, aínda que queda case unha semana de emocionante disputa. A decisión está na man dos e das internautas, que se encargarán de dilucidar quen ocupe o podio dunha proba que coroará aos vencedores nun acto que terá lugar o domingo, 22 de decembro, ás 13 horas, na carpa instalada no campo da feira co motivo da celebración do VIII Mercado de Nadal do Galo de Curral.  O comercio local e, en xeral a economía de A Armenteira e do Concello de Meis, serán os grandes beneficiados, uns beneficios que terminarán redundando dun xeito ou outro na poboación dun municipio que leva sufrindo un certo alertargamento ao longo dos últimos anos e que precisa unha urxente reactivación, para o cal resulta imprescindible poñer en marcha medidas como esta humilde e curiosa iniciativa fomentada dende a concellería de Promoción Económica.

Silván celebra un ano máis o San Nicolao de Bari

Pouco se sabe da vida de San Nicolao de Bari, sobre todo no que se refire aos primeiros anos de vida. Parece ser que pertencía a unha familia adiñeirada e que sendo moi novo perdeu aos seus pais como consecuencia dunha epidemia que azoutou a zona da actual Turquía na que residía. Orfo e cunha grande fortuna Nicolao decidiu repartir o seu diñeiro entre as persoas que máis o precisaban e internouse nun mosteiro para converterse en monxe. Despois de ter realizado unha viaxe a Terra Santa, ao regresar a Mira, a súa cidade, atopouse con que se estaba celebrando unha reunión para elixir ao novo bispo. A forma de elección era do máis curioso, xa que consistía en que o primeiro sacerdote pola porta do lugar no que estaban reunidos sería nomeado bispo. Sen ter coñecemento deste feito, Nicolao entrou e, polo tanto, foille concedido o cargo. Dise tamén que era gran amigo da infancia e, por este motivo, en moitos países, no día no que se celebra a súa festividade entréganse doces e agasallos aos nenos e nenas. Coincide ademais co inicio dos festexos de Nadal. En alemán é coñecido como San Nikolaus, razón pola cal comezou a ser denominado como Santa Claus, e co tempo deu lugar a un personaxe en forma de ancián regordete, bonachón, cunha longa barba branca e cunha vestimenta de cor vermella coa que percorre os fogares repartindo detalles á xente máis nova. Pois este home, que viviu aló polo século IV antes de Cristo é honrado no lugar de Silván dende fai décadas. Nesta aldea, que parte as súas vivendas entre as parroquias de A Armenteira e San Salvador de Meis, existe unha pequena capela consagrada a San Nicolao de Bari e cada 6 de decembro vense celebrando unha festa para honrar a súa figura. A disolución da comisión de festas fixo que este ano, por primeira vez en moito tempo, a verbena deixara de realizarse. Pero a desaparición das actuacións nocturnas non impediron a continuidade dos demais actos festivos. Durante este venres, 6 de decembro, os oficios relixiosos desenvólveronse como marca a tradición, con procesión, banda de música, unha vez máis Banda Escola Municipal de Meis, e cunha sonora tirada de foguetes. O sábado, 7 de decembro, repetirase a misa solemne, acompañada do ritual de costume, ao que se engadirán as características poxas de produtos agrarios que os fregueses e freguesas doan ao santo. Nesta aldea, en plena ladeira oeste do monte Castrove, na que o sol tarda tanto en poñerse que cando o fai noutro lugares dos arredores levan xa tempo sumidos na escuridade da noite, hai unhas xentes que resisten e son quen de manter unha tradición e unhas costumes que, como observamos ao longo da contorna, parece que se atopan en perigo de extinción.

Unha demanda de reforma vía enmenda

No pasado mes de outubro o conselleiro de Facenda da Xunta de Galicia, Valeriano Martínez, anunciaba a aprobación do Proxecto de Lei de Orzamentos para o ano 2020. Segundo indicaba o responsable desta área no ente autonómico con este documento tratábase de pór en valor o esforzo nas áreas sociais, remarcando que dos 10.149 millóns de euros de gasto total estas recibían 7.400. Non tardaron en aparecer as críticas, tanto dos partidos da oposición como tamén dende diversos Concellos. Foi o caso dos alcaldes dalgúns municipios da comarca de O Salnés, que botaban en falta investimentos de carácter específico nos seus territorios. Tal foi a situación do Concello de Meis, que non figura de forma particular en ningunha destas partidas e non poderá ver satisfeitas demandas que se veñen solicitando dende fai tempo. Unha destas demandas é a mellora das instalacións do C.E.I.P. de Armenteira, principalmente a zona do teito. Fai uns anos foi reparado o aleiro, ante o perigo que poderían supoñer os desprendementos de pezas de formigón ou de tellas. Pero a zona interior do teito continúa agardando polas obras de mellora. Dende o equipo directivo do centro e dende a A.N.P.A. O Loureiro veñen alertando da necesidade de poñer fin a esta grave deficiencia. O frío, a humidade ou as pingueiras cólanse no interior do edificio e a comunidade escolar, principalmente os nenos e nenas, sofren as consecuencias do deterioro dunha construción que leva en pé máis de trinta anos, sen que dende entón se realizaran reformas de gran calado. Por este motivo grupos como o PSdeG-PSOE, a petición da alcaldesa de Meis, Marta Giráldez, presentaron xa enmentas aos orzamentos da Xunta de Galicia, reclamando unha partida para as melloras do colexio de A Armenteira. Esa mesma opción é a que vai tomar o Bloque Nacionalista Galego, que a través do seu voceiro municipal, Xoán Manuel Vázquez Sevillano, se reuniu coas representantes da A.N.P.A. para coñecer de primeira man estas demandas. Para reforzar esta proposta, no pleno municipal do venres, 29 de novembro, unha moción do grupo municipal do PSdeG-PSOE en relación co tema foi aprobada por unanimidade polas tres agrupacións que compoñen a Corporación. Agora só queda agardar a que o órgano de goberno da Comunidade Autónoma teña en conta estas enmendas e rectifique a súa idea inicial. Fronte ás dúbidas que pode ofrecer un cuantioso investimento nun colexio cun futuro incerto a causa duns niveis de matriculación en constante descenso, está o benestar e a calidade educativa duns nenos e nenas, que grazas ao excelente traballo do equipo docente do C.E.I.P. de Armenteira manteñen viva a esperanza de progreso dunha parroquia e dunhas xentes que seguen confiando na educación, no ensino e no acceso á cultura e á ciencia como as mellores ferramentas para afrontar os retos da sociedade do século XXI.

O Armenteira Veteranos pon en serios apretos ao Bora Nazaret C.F., líder do grupo

FICHA TÉCNICA

BORA NAZARET C.F. - ARMENTEIRA VETERANOS - 4 - 2

ARMENTEIRA VETERANOS: Óscar Muñiz; Jorge Dávila, Carlos Castro, Óscar Barreiro, Richi;  Charles, José Pérez, Javi González; Rubén, Víctor; e Jorge Castro. Tamén xogaron Moncho, Galiñanes e Marcial.

GOLES: 0-1. Minuto 4. Jorge Castro. 1-1. Minuto 14. David Rubio. 2-1. Minuto 29. David Pérez. 2-2. Minuto 56. Jorge Castro. 3-2. Minuto 70. Roberto Sobrado. 4-2. Minuto 88. César Pérez.

ÁRBITRO: Gómez Cerqueiro. Mostrou cartóns amarelos a Emilio Méndez, Roberto Sobrado, Borja Aldao, David Rubio e Enrique García por parte do Bora Nazaret C.F. e a Javi, Moncho, Galiñanes, José Pérez e Óscar Muñiz por parte do Armenteira Veteranos.

INCIDENCIAS: Partido da décima xornada da Terceira Galicia de Veteranos. Grupo 2, disputado no campo de O Cabalo, en Vilaboa, sen apenas espectadores, nunha tarde fría, anubrada e chuviosa por momentos, e sobre un terreo de xogo nunhas condicións idóneas para a práctica do fútbol
.

 CRÓNICA

O Armenteira Veteranos puxo en serios apretos ao líder do grupo 2 da Terceira Galicia de Veteranos. O Bora Nazaret C.F., un dos equipos con maior potencial do grupo e claro aspirante ao ascenso de categoría, partía como gran favorito no partido que se disputou este sábado no campo de O Cabalo, en Vilaboa. Xa na sesión de quecemento o rigor e a disciplina dos locais contrastaba coa que soen ter boa parte dos conxunto da liga de veteranos. Exercicios de carreira continua, de mobilidade das diversas partes do corpo, rondos, saídas en velocidade... demostraban que se trata dun clube moi pouco usual na competición á que pertence. Con todo, o inicio do encontro non resultou como cabía agardar, ou máis ben, como agardaba o Bora Nazaret C.F. No medio da chuvia que caía nos primeiros minutos Jorge Castro recibía entre os centrais e era quen de plantarse ante o hábil gardameta Óscar Lameiro. Parecía relativamente cómodo o Armenteira Veteranos o cal, en base á potente tripleta do mediocampo, formada por Charles, José Pérez e Javi, era quen de dominar o control do xogo por momentos. Aínda que pouco durou a alegría no bando visitante e, nun dos frecuentes balóns en profundidade que o Bora Nazaret C.F. enviaba buscando as costas dos laterais, César Pérez íase en velocidade para servir a pracer a David Rubio, que bateu a Óscar Muñiz dende a área pequena. Ía gañando metros a escadra local e, tras unha acción embarullada na área do Armenteira Veteranos, con varios despexes, incluso mans dentro da área que o colexiado Gómez Cerqueiro, moi despistado este sábado, non advertiu, César Pérez, empurrando a Óscar Barreiro sobre a liña de gol, colocaba o dous a un. Co paso dos minutos o partido, xa de por sí bastante tenso, foi incrementando o nivel de tensión. As primeiras protestas dos visitantes foron sucedidas polas dos locais, que non perdían a oportunidade de enzarzarse cos rivais ou mesmo de rodear ao árbitro cando non estaban de acordo con algunha das súas decisións. Tamén eran continuas as perdas de tempo por parte do equipo que se atopaba en vantaxe e que semellaba que se acabaría levando o encontro sen grandes dificultades. Pero, na reanudación, Jorge Castro volveu desfacerse dos centrais para quedarse só ante o gardamallas Óscar Lameiro e situar novamente a igualada. Incluso puido poñerse nunha situación maís favorable o Armenteira Veteranos se o colexiado decretase cartón vermello directo nunha xogada na que o propio Jorge Castro recibiu de costas no borde da área e se xirou rapidamente para tomar rumbo á portería, sendo derrubado por un defensa local. Gómez Cerqueiro sancionou a acción unicamente cun cartón amarelo, pese ás reclamacións dos de A Armenteira. Co nerviosismo local en aumento ante a posibilidade de non sumar os tres puntos ante un conxunto da zona baixa da táboa o encontro resolveuse nos últimos minutos. Unha triangulación do Bora Nazaret C.F. rematou co coiro nos pés de Roberto Sobrado que con leve toque entre os centrais enviou o balón ao fondo da rede. E xa co partido a piques de rematar, no minuto 88, César Pérez, recolleu un rexeitamento da defensa verdinegra e conectou unha precisa volea que sorprendeu a un adiantado Óscar Muñiz. Nada puido facer o unha vez máis improvisado gardamallas do Armenteira Veteranos, que a pesares dos tantos encaixados, tivo unha actuación máis ca aceptable. Esta derrota deixa ao equipo de O Leixo da décimo sexta posición, con sete puntos, á espera de recibir a visita, o sábado, 14 de decembro, da A.C.D. J.L. Sanmartín-Rubitel, que ocupa a décima praza con catorce puntos. O sabor agridoce que deixou o partido compensouse coa cea de Nadal que o Armenteira Veteranos celebrou a continuación nun local de hostalería do Concello de Meaño, unha celebración que nalgún caso se prolongaría ata altas horas da madrugada.

En domingo, á tarde e en verde e negro

"Me gusta el fútbol. Los domingos por la tarde es la mayor de mis aficiones. Me gusta el fútbol. Con los gritos y los goles se desatan las pasiones..." así rezaba a letra dunha canción do grupo Los Inhumanos e que popularizou unha canle privada de televisión que aló polos anos noventa comezou a emitir partidos de fútbol os domingos á tarde. Curiosamente, para poder ver aquelas retransmisións era preciso abonarse e pagar unha cota mensual, razón pola cal moitos afeccionados e afeccionadas ao deporte rei, que non dispoñían deste servizo nos seus domicilios, tiñan que desprazarse aos bares e cafeterías que contaban con aparello descodificador que permitía contemplar, normalmente sobre as sete da tarde, o partidos da Primeira División, co que servía de peche a unha xornada na que a maior parte dos encontros se iniciaban dúas horas antes, sobre as cinco, por aquel entón hora punta a nivel futbolístico en España. Pero foi precisamente o desembarco da televisión de pago no balompé o que co paso das temporadas foi diversificando os horarios dos partidos, pensando máis nos beneficios que podían reportar as audiencias, incluso doutros países ou continentes, que na comodidade das persoas que fielmente soen acudir semana tras semana aos estadios. O punto máximo desta revolución dos horarios deuse nas últimas campañas, cando se chegou a alongar a xornada da fin de semana dende o venres ata o luns, e en ocasións, nas xornadas que se trasladaban ao medio da semana, os partidos da Liga de Fútbol Profesional desenvolvíanse de luns a domingo. Desterrado o partido do luns a petición da Asociación de Futbolistas Españoles (AFE) o deporte do balompé reina sen descanso ao longo do ano sen apenas tempo para o descanso de xogadores e espectadores, aínda que, con todo, as xornadas de fútbol nas tardes do domingo continúan tendo un sabor especial, distinto, máis auténtico. En A Armenteira estas tardes de fútbol en domingo tamén tiveron un carácter distinguido. Era ese o horario no que os mozos da parroquia se desprazaban ao primitivo campo de O Leixo para disputar partidiños e pachangas, e ese era o horario no que o equipo sénior masculino disputaba habitualmente os seus partidos nas catro campañas nas que competiu na Terceira Autónomica. Dende 2005 ata 2009 centenares de persoas congregábanse nas instalacións deportivas de O Busto para animar a aqueles mozos que fixeran realidade aquel soño que tiñan dende nenos: contar cun equipo de fútbol de maiores en A Armenteira. En domingo á tarde tamén disputaría os seus encontros outro equipo que fixo historia na parroquia e no Concello de Meis. No verán de 2016 nacía o equipo sénior feminino do Armenteira C.F., que na modalidade de fútbol-11 reunía semana tras semana, a un elevado número de persoas no campo de O Leixo. Co cambio deste equipo á modalidade de fútbol-7 os partidos nas tardes dos domingos foron desaparecendo dos calendarios da competición. A flexibilidade que dá a Real Federación Galega de Fútbol á hora de fixar os horarios provoca que moitos clubes e moitas futbolistas prefiran xogar durante o sábado ou o domingo á mañá, reservando as tardes dominicais para outras actividades de lecer. Contrariamente ao que viña acontecendo, este domingo, 1 de decembro, o campo de O Leixo e o Armenteira C.F. disfrutarán de novo dun partido en horario vespertino. Ás 17:00 horas, o equipo sénior feminino recibe ao Independiente C.F., unha cita na que as mozas que dirixe Marcial Prado tratarán de retomar a senda do triunfo tras unhas xornadas nas que a falta de efectivos impediron manter a racha triunfal coa que iniciaron a temporada. Agora, nun horario máis axeitado para poder contar cun número aceptable de xogadoras, terán oportunidade de atoparse novamente coa vitoria nun ambiente máis propicio e cun respaldo da afección previsiblemente maior. En domingo, á tarde e en verde e negro, así será, dous anos despois, a xornada desta fin de semana en O Leixo.

Quince horas en penumbra

Nos tempos que corren resulta case inconcebible que os seres humanos poidan desenvolver as súas actividades diarias sen dispoñer de enerxía eléctrica. As tarefas cotiás ou as obrigas laborais dependen do suministro que poña en funcionamento uns aparellos que dunha maneira ou outra deben ser conectados a un enchufe. Fai corenta ou cincuenta anos era frecuente que en moitas aldeas de Galicia houbese cortes de luz que deixaban aos veciños e veciñas horas ou mesmo días en total escuridade. Pero en pleno século XXI, na era da informática, da biotecnoloxía ou da sociedade da comunicación é algo que ocorre de forma moi esporádica. Por este motivo é comprensible que os ánimos dos xentes se enerven cando suceden episodios deste tipo. Este domingo, pouco despois das cinco da tarde, lugares como Fofán, Castiñeira, Couso ou Silván, pertencentes practicamente na súa totalidade á parroquia de A Armenteira, quedaron en total penumbra. Ao principio crían que era unha incidencia leve, das moitas que se producen nesta contorna, e que o suministro de electricidade non tardaría en retornar. No entanto, transcurrían as horas e a desesperación da poboación da ladeira oeste do monte Castrove ía en aumento. Con indignación contemplaban que noutros núcleos dos arredores, da mesma parroquia ou do mesmo Concello, as vías públicas e as vivendas aparecían iluminadas. Mentres durou a batería dos seus teléfonos móbiles os veciños e veciñas fixeron chegar as súas queixas a través dos servizos de mensaxería ou das redes sociais, ou contactaron coas autoridades do Concello de Meis e da empresa Naturgy para recibir unha explicación e unha rápida solución ao problema. Cando a noite se apropiou da paisaxe a estampa que se podía divisar semellaba propia de mediados do século pasado. No medio da total escuridade só o resplandor das candeas indicaba que a vida humana era quen de resistir sen a enerxía básica dos tempos modernos. Pasou a noite e ao amencer a luz continuaba ausente. Para ir ao traballo ou para acudir á escola moitos tiveron que apañarse como puideron ou ben prescindiron de hábitos tan necesarios como ducharse, almorzar ou vestirse dunha maneira máis ou menos cómoda. Pasaran quince horas e non había rastro do suministro eléctrico. E foi nese momento, uns minutos máis tarde das oito da mañá, cando por fin se fixo a luz. Incluso dende a alcaldía de Meis se trataba de tranquilizar á xente transmitindo as explicacións que daban os responsables da compañía eléctrica. Unha avaría nunha área comprendida entre os lugares de Fofán e Castiñeira parecía ser a causante. Para aliviar as penurias dos veciños e veciñas Naturgy puxo a funcionar un grupo electróxeno que surtise a electricidade mentres a incididencia non fose subsanada. Sobre as once a luz volveu marchar, aínda que axiña regresou. Ao longo do día o suministro foise desenvolvendo de forma regular e as xentes de Fofán, Castiñeira, Couso, O Batán ou Silván puideron retomar a súa vida conforme corresponde ás persoas que habitan no ano 2019. En épocas nas que as vilas e cidades alumean profusamente as súas rúas, as súas prazas, os seus parques ou os seus monumentos, como tamén o fan os locais comerciais, engalanándose para celebrar as datas de Nadal, un pequeno recuncho da comarca de O Salnés, de Galicia, de España, de Europa Occidental, é dicir, dunha das áreas máis avanzadas do planeta, tivo que resistir nunhas condicións terceirmundistas e rememorar experiencias que só as persoas de maior idade lembraban.

O Armenteira Veteranos lévase o derbi municipal para lograr a segunda vitoria da temporada

FICHA TÉCNICA

ARMENTEIRA VETERANOS - ZACANDE-TERRAS DE CURRO - 2 - 1

ARMENTEIRA VETERANOS: Óscar Muñiz; Jorge Dávila, Carlos Castro, Óscar Barreiro, Richi;  Manolo, Charles, Javi González, Víctor; Galiñanes e Jorge Castro. Tamén xogaron Moncho, Marcial, Rubén e José Pérez.

GOLES: 0-1. Minuto 23. Javier García. 1-1. Minuto 62. Javi González. 2-1. Minuto 80. Manolo.

ÁRBITRO: Rey Aguiar. Mostrou cartóns amarelos a Germán Vila e José Ramón Piñeiro por parte do Zacande-Terras de Curro e doble cartón amarelo a Iván Sabarís, tamén do Zacande-Terras de Curro.

INCIDENCIAS: Partido da novena xornada da Terceira Galicia de Veteranos. Grupo 2, disputado no campo de O Leixo, ante uns oito espectadores, nunha tarde fría e anubrada, e sobre un terreo de xogo nunhas condicións aceptables tendo en conta o estado no que se atopa a miudo a superficie de terra deste campo.

 CRÓNICA

O Armenteira Veteranos venceu este sábado no único derbi que se disputará esta temporada entre equipos do Concello de Meis que terá lugar na presente temporada nas distintas categorías do fútbol local. A fusión da S.C.D. Terras de Curro e o Zacande F.C. deu lugar á creación dun novo conxunto na liga de veteranos que, aínda que coa súa anterior denominación xa viña disputando os partidos en territorio meisino, en concreto no campo Municipal de Zacande, pasou a integrarse esta temporada como un equipo máis da rede futbolística do Concello de Meis. Foi un encontro equilibrado, vibrante, cun alto ritmo de xogo, e que tivo dúas parte ben diferenciadas: a primeira dominada polo cadro visitante e a segunda controlada polo conxunto local. Comezou cómodo o Armenteira Veteranos. Asumindo o control do xogo, o combinado verde e negro pechou no seu campo ao Zacande-Terras de Curro, trataba de buscar con insistencia a Jorge Castro, que regresaba á punta de ataque dos de O Leixo despois de estar ausente a  pasada fin de semana. Pero non atopaban os locais o camiño do gol e pouco a pouco os de Zacande ían deixándose ver polas proximidades da meta defendida por Óscar Muniz, que por segunda vez na temporada exercía de improsado gardamallas. A ausencia de Sirra, a causa do pasamento do seu avó, impediu que o meta de Couso ocupase o seu posto habitual na portería verdinegra. Unha baixa máis ca sensible para o Armenteira Veteranos á que, con todo, soubo facer fronte grazas á intensidade defensiva e ao acerto  que mostrou Óscar Muñiz baixo paus nas escasas ocasións nas que os atacantes rivais o puxeron a proba. Co paso dos minutos o Zacande-Terras de Curro foi facéndose dono da situación. Tratando de imprimirlle un ritmo vertixinoso ao xogo, os visitantes armaban ofensivas nas que o obxectivo era atopar a velocidade e o desequilibrio Marcial Viqueira e de Juan López polos costados. Tras algún aviso que ben puido rematar en gol, Javier García, totalmente libre de marca, superaba a saída do porteiro local e colocaba por diante aos de Zacande. Perdido sobre o terreo de xogo o Armenteira Veteranos estaba a mercede dun rival que seguía dominando, pero que despois da retirada de Javier García por lesión, perdía ao seu principal referente en ataque. Na segunda metade a situación mudou. O Armenteira Veteranos daba entrada a José Pérez, e cambiaba o seu habitual 4-4-2 por un 4-3-3, conformando unha potente liña medular con Charles, Javi González e o propio José Pérez. As posesión pasaba agora a ser verde e negra e as ocasións ante a meta de Fernando Gómez sucedíanse. Xunto coa incorporación de José Pérez outro feito contribuíu de forma decisiva a decantar a balanza para os de A Armenteira. Iván Sabarís derrubaba a Jorge Castro cando enfilaba o camiño cara a área visitante e recibía o segundo cartón marelo. Cun futbolista máis sobre o campo o dominio dos locais pasou a ser máis intenso e todo parecía indicar que o gol do empate sería cuestión de tempo. Nunha xogada con varios rexeites, Javi González empalmaba unha volea dende o borde da área e conseguía o tanto da igualada. Non desistiu o Armenteira Veteranos e foi na busca do gol que desnivelase o encontro. Unha acción iniciada por Galiñanes por banda esquerda finalizaría co balón no segundo pau, onde Manolo engancharía unha extraordinaria volea ante a que nada puido facer Fernando Gómez. Nos últimos minutos houbo oportunidades incluso para que o Armenteira Veteranos ampliase o marcador, pero o resultado non se movería. Con este triunfo o cadro de A Armenteira ascende á décimo sexta posición, con sete puntos, curiosamente logrados todos eles nas tres últimas xornadas. Un resultado favorable que os futbolistas do equipo verdinegro nos dubidaron en festexar no tradicional terceiro tempo da cantina de O Leixo, ao tempo que comentaban as anécdotas e os aconteceres do partido que viñan de disputar e ultimaban os detalles da cea de convivencia que celebrarán a próxima fin de semana. Aínda que antes terán que rendir visita ao campo de O Cabalo, en Vilaboa. Alí, o sábado, 30 de novembro, mediranse ao Bora-Narazet C.F., líder do grupo, con vintecinco puntos, sen dúbida un obstáculo tremendamente compricado para un Armenteira Veteranos que pretende prolongar a boa xeira de resultados das últimas semanas.

Primeira vitoria na liga do Armenteira Veteranos nun partido no que non estivo Jorge Castro

FICHA TÉCNICA

ARMENTEIRA VETERANOS - VERDUCIDO VETERANOS C.F. - 2 - 0

ARMENTEIRA VETERANOS: Sirra; Jorge Dávila, Charles, Óscar Barreiro, Manolo, Javi González, José Pérez, Martín; Víctor e Galiñanes. Tamén xogou Javi Limeres.

GOLES: 1-0. Minuto 45. Martín, de penalti. 2-0. Minuto 51. Galiñanes. .

ÁRBITRO: Vázquez Castro. Mostrou cartóns amarelos a Sirra por parte do Armenteira Veteranos e a Óscar Cortizo, Ángel Rodríguez, Manuel Hermida, José Manuel Dios por parte do Verducido Veteranos C.F., e cartón vermello directo a Pedro Pereira por parte deste último equipo.

INCIDENCIAS: Partido da oitava xornada da Terceira Galicia de Veteranos. Grupo 2, disputado no campo de O Leixo, ante uns dez espectadores, nunha tarde fría e anubrada, e sobre un terreo de xogo nunhas condicións aceptables tendo en conta o estado no que se atopa a miudo a superficie de terra deste campo.

CRÓNICA

O Armenteira Veteranos logrou por fin a primeira vitoria da temporada 2019/2020, e fíxoo sen a presenza do seu xogador franquicia, Jorge Castro. Ocupacións laborais privaron á gran referencia do clube de O Leixo de estar este sábado a carón dos seus compañeiros, pero estes supliron esta importante ausencia con orde, gañas, intensidade, e mesmo fútbol combinativo, no que foi, sen lugar a dúbidas, o mellor partido do Armenteira Veteranos no que levamos de campaña. Dende o inicio o cadro local tomou o timón. Comandados dende á zona do creación por Javi e José Pérez, quizas unha das mellores parellas de mediocentros da liga de veteranos, os verdinegros achegábanse unha e outra vez polas inmediacións da meta defendida por Adrián Pino. Os berros do gardamallas visitante en cada ocasión nas que saía da portería para atallar os balóns longos que enviaba o Armenteira Veteranos repetíanse durante os primeiros minutos. Pases curtos, pases longos, entradas por banda... non se daban convertido en gol. Notaba en falta o conxunto local a presenza dese killer que tantos e tantos partidos veu resolvendo ao longo das últimas temporadas. Non sería ata o último minuto deste primeiro período cando o conxunto locatario conseguiría poñerse por diante. Unha incorporación de Manolo polo costado dereito era freada cunha falta dentro da área por un defensor do Verducido C.F. Veteranos. Decretou penalti Vázquez Castro e Martín asumiría a responsabilidade de efectuar o lanzamento dende os once metros. Non fallaría o mediocampista de Vilar, permitindo que o seu equipo se fose cunha recompensa máis ca merecida ao descanso. Tras a reanudación a escadra de Verducido intentou imprimirlle máis ritmo ao seu fútbol, pero axiña se atopou coa reacciñon do Armenteira Veteranos. Galiñanes, nunha internada pola banda esquerda, sorprendía por alto ao meta Adrián Pino, colocando o coiro no fondo das redes, á altura do segundo pau. Con esta vantaxe, aparentemente cómoda, os locais baixaron un pouco a intensidade, aínda que continuaron co súa aposta polo xogo de toque, o que permitiu seguir xerando ocasións de gol. Tiveron oportunidade de recurtar distancias os laranxas nunha controvertida pena máxima que sinalou o colexiado despois de que un atacante visitante se fose ao chan tras rebasar a Javi González. Por sorte para o Armenteira Veteranos o lanzamento foi directo ao pau dereito da meta de Sirra. Superado este trance o resto do encontro discurriu con relativa comodidade para os locais, os cales puideron acadar un triunfo máis abultado de ter maior capacidade de definición nos metros finais. A solidez mostrada por Charles e Óscar Barreiro no centro da zaga, unida a un gran traballo colectivo, así como a dirección dende o banco de Óscar Portas e Óscar Muñiz, foron claves para que o equipo verde e negro finalizase coa portería a cero. Habería que remontarse á pasada temporada para atopar un partido no que o Armenteira Veteranos non encaixara un gol, unha situación que a maioría dos xogadores verdinegros nin sequera lembran. Con estes tres puntos o cadro verde e negro mantense na decimo novena posición, con catro puntos, e terá que agardar á próxima fin de semana para poder escalar postos na clasificación. Para elo terá que vencer ao Zacande-Terras de Curro, que deberá visitar o campo de O Leixo, no que será o primeiro derbi municipal entre dous equipos do Concello de Meis da temporada 2019/2020 na Terceira Galicia de Veteranos.